Vannacht werd ik wakker met een stijve nek, pfoee nee he!

Maar gelukkig toen ik vanmorgen op stond was alles weg! Was een geluk hebben was dat.

Op naar de spa en eerst flink geergerd omdat ik helemaal terras moest opdekken terwijl de rest niks aan het doen was grmpfff. Naja alles klaargemaakt en toen kwamen de gasten voor de behandeling bij 2 andere therapeuten. Die gasten kwamen uit Amerika maar allebei konden de collega's geen engels. Nou dat was dus erg fijn, achja even tolk gespeeld en toen weer verder gewerkt.

Toen was het al lunchpauze. De noedels waren al op en er was alleen een saus waar vlees in zwom. Net soep maar dan gemaakt van jus... Heeeeel apart! Gelukkig vroeg een vrouw van de bediening of we een beetje brood wilde en dat wilde we natuurlijk wel. Dus uiteindelijk toch wel redelijk lekker gegeten.

Daarna onder in de spa gingen we met z'n alle een nieuwe behandeling oefenen. Namelijk de atemcheck. Dit is een behandeling waar je met een gast oefeningen doet om te kijken hoe hij ademt en leren bewust te ademen. Je krijgt dan ook taping enz. Heel interessant eens te zien! Dat heeft een hele tijd geduurd en eindelijk had ik toen een massage van een collega uit de service maar ze moest op het laatste moment weg dus die ging niet door.

Even wat dingetjes aan de receptie gedaan en toen vroeg Henrique of ik ff foto's wilde maken van de standaards van weer een andere nieuwe behandeling samen met hem. Nou samen met Beáta en Henrique die foto's gemaakt en toen weer wat dingetjes aan de receptie gedaan.

Het was alweer tijd om te gaan eten en daar stond weer 't zelfde als 's middags alleen nu gelukkig wel met noedels. Nou die noedels hangen me ook de kont uit. Maar helaas veranderd dat niet meer aangezien die voetballers er nog steeds zijn.. Maar ja bijna weer thuis en mama dan eten we geen spagetti, geen macaroni en ook geen andere noedels! Ofja macaroni overbakken wel :)

In elk geval we zijn toen weer naar beneden gegaan en het was tijd om afscheid te nemen van Henrique, de spa-manager. Hij gaat morgen op vakantie. We hadden bij een chocolaterie een chocolade gehaald met Danke erop. Hij vond het heel leuk en heeft ons bedankt en hij was erg tevreden over hoe alles was gegaan! Fijn om te horen dus.

Het was ondertussen al 19.30 uur dus tijd om naar de kamer te gaan en te verhuizen van 104 naar 204 (de kamer van Shirley) Alles ingepakt maar het pastte en pastte maar niet dus uiteindelijk boven koffertje uitgepakt en beneden weer ingepakt om weer naar boven te brengen hihi. We hadden ook nog de ijskast en die wilde we natuurlijk niet achterlaten! Dus naar beneden en gevraagd voor een karrertje nou we konden het bagagekarretje pakken. Dus op naar boven en vol goede moed beginnen met tillen pfoe wat was t zwaar, na wat lachkicks stond hij en konden we de weg naar boven gaan afleggen. Na wat muurtjes geraakt te hebben kwam opstakel nummero 1: De lift... Ja daar moet je over een heuveltje heen en dat ging dus al eens niet! Wat hebben we gelachen en vooral door dat lachen werd het alleen maar erger! Uiteindelijk zat hij erin en konden we er weer uit maar toen kwam Opstakel 2: Het grote opstakel... Het stoepje op ouwiee daar vloog de ijskast vol ervanaf. Met een harde boem kwam hij op de grond. Shirley wilde hem snel er weer op hebben om daar weg te komen maar helaas had ik een zware lachkick en kon ik me niet meer bewegen van het lachen. Dus na even uitgelachen te hebben, hebben we hem er weer opgezet en zijn we veilig op de kamer gekomen. Met goed nieuws! De ijskast doet t nog haha

De laatste dingetjes op de kamer opgeruimd en even de vuilnis weggebracht, ook dit met veel lachen. Hadden wat meer als verwacht dus bepakt en bezakt naar beneden en natuurlijk kom je dan net de mensen tegen die je niet wil zien haha.

Net nog even lekker voor de laatste keer op mijn eigen kamer in bad gegaan en toen wilde ik nog even iets uit me toilettas pakken die al helemaal vol zat. Helaas even vergeten dat het scheermesje er ook in lag en zo een snee van 5 mesjes in me vinger achtergelaten. Zal wel weer een mooi litteken erbij worden, pff..

Nu nog even laptoppen en dan natuurlijk de cliffhanger van goede tijden kijken! Daarna gaan we lekker voor de eerste nacht in dit bedje slapen!

Dikke kuss, tot snel xxxx

ps. we kregen trouwens nog goed nieuws vandaag ofja goed nieuws.. Het was gister geen kind die verdronken is maar een meneer van 79 jaar. Hij heeft 20 minuten onder water gelegen voor iemand hem vond, arme kerel! Maar gelukkig was het geen klein kindje..

Slaap lekker